Διαβάζοντας την ανάρτηση αυτή πρέπει να γνωρίζουμε εκ των προτέρων ότι ότι όταν μεταβάλλουμε τη συχνότητα εκπομπής το ηλεκτρικό μήκος της κεραίας αλλά και η σύνθετη αντίστασή εισόδου μεταβάλλονται. Είναι επιθυμητό να υπάρχει μια κεραία καθαρά ωμική για όλες τις συχνότητες του πομπού. Έτσι επιτυγχάνεται η μέγιστη δυνατή εκπομπή ισχύος. Το ηλεκτρικό μήκος της κεραίας ρυθμίζεται με προσθήκη πυκνωτή ή πηνίου.
Το δίπολο σαν κεραία εκπομπής δρα σαν ένα κύκλωμα σειράς το οποίο αποτελείται από ένα πηνίο, μια αντίσταση και ένα πυκνωτή. Οι ιδιότητα που παρουσιάζει το κύκλωμα αυτό είναι η σύνθετη αντίσταση που είναι ανάλογη με την υψηλή συχνότητα που εφαρμόζεται στην είσοδο του διπόλου.
Έχουμε αναφέρει σε προηγούμενη ανάρτηση για την μέγιστη ισχύ ακτινοβολίας ότι η σύνθετη αντίσταση του διπόλου (κεραίας) πρέπει να είναι ίση με αυτήν της γραμμής μεταφοράς/καθόδου αλλά και της εξόδου του πομποδέκτη.
Αν αυξηθεί η συχνότητα εκπομπής του πομπού, τότε η κεραία θα είναι μεγαλύτερη σε μήκος για τη συχνότητα που συντονίσαμε τον πομπό. Στην περίπτωση αυτή η επαγωγική σύνθετη αντίσταση είναι μεγαλύτερη από τη χωρητική και η κεραία μετατρέπεται αυτόματα σε επαγωγική σε σχέση με τον πομπό. Μεταβάλλεται η σύνθετη αντίσταση της και έτσι εμφανίζονται επιστρεφόμενα κύματα προς τον πομπό. Αποκόπτεται μέρος της ισχύος που θα εκπεμπόταν και επιστρέφει μέσω της γραμμής μεταφοράς. Σε αυτήν την περίπτωση απαιτείται η προσθήκη χωρητικότητας (πυκνωτή) σε σειρά με την κεραία.
Αν ελαττωθεί η συχνότητα εκπομπής του πομπού η κεραία γίνεται πιο μικρή σε μέγεθος από την απαιτούμενη. Η χωρητική αντίσταση αυξάνεται και γίνεται μεγαλύτερη από την επαγωγική. Σε αυτήν την περίπτωση θα πρέπει να προστεθεί αυτεπαγωγή (πηνίο) σε σειρά με την κεραία.
Με την προσθήκη πηνίου ή πυκνωτή εξισορροπούνται η αυτεπαγωγική και η χωρητική αντίσταση με αποτέλεσμα η κεραία να λειτουργεί σαν καθαρά ωμική.
Συμπέρασμα :
Σε μικρότερη κεραία προσθέτουμε σε σειρά πηνίο ενώ σε μεγαλύτερη πυκνωτή.
