Τα συνήθη στρώματα της Ιονόσφαιρας παίζουν παιχνίδια με τις ιδιότητες τους στις μπάντες των
VHF, δεν ακολουθούν όμως τα παιχνίδια αυτά στις μπάντες των
UHF. Κατά τη διάρκεια του μέγιστου των ηλιακών κηλίδων αλλά και λίγο πριν και μετά (ένα με δυο χρόνια) υπάρχουν περιπτώσεις ραδιοερασιτεχνών που έχουν κάνει ραδιο-επαφές (
QSO) σε πολύ μεγάλες αποστάσεις.
Αυτό οφείλεται στην ανάκλαση των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων πάνω στα ιονισμένα σωματίδια της Ιονόσφαιρας και επιστρέφουν στη γη με άλλη γωνία. Μη ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε στα
VHF-
UHF. Παντού αναφέρεται ότι οι επαφές σε αυτές τις μπάντες γίνονται με οπτική επαφή. Οι μπάντες αυτές στις οποίες αναφερόμαστε είναι πάνω από τους 50
Mhz. Πολλές φορές στην Αθήνα ακούμε το
SV9 με σήματα 9+30 η ισχύς μας δεν είναι μεγαλύτερη από 5
watt. Μη φαντάζεστε περίεργα κεραιοσυστήματα, απλά με μια
home made ground plane ή με
vertical εμπορίου.
Οι επικοινωνίες από τους 30
Mhz και επάνω επηρεάζονται σημαντικά στη διάδοση των κυμάτων από το σποραδικό στρώμα Ε. Πολύ συχνά όμως συμβαίνει να χρησιμοποιούμε μέρα μεσημέρι στα τροπικά κλίματα το στρώμα
F1. Ένα
QSO, στα
VHF,
που γίνεται με τη βοήθεια της Ιονόσφαιρας εξαρτάται ιδιαίτερα από την έξαρση ή μη των ηλιακών κηλίδων. Ή μετάδοση του σήματος σε μεγάλες αποστάσεις σε αυτές τις συχνότητες γίνεται ευνοϊκή με πολύ κλειστό λοβό (κατευθυνόμενη πολλών στοιχείων) και σε γωνία λίγο πάνω από τον ορίζοντα. Συνηθίζεται μάλιστα η οριζόντια πόλωση και η διαμόρφωση SSB.
73 de SV1AHH